Od wielu lat toczy się batalia rodziców z dyrekcjami szkół o tak zwane sklepiki szkolne, menu szkolnej stołówki, lokalizacje automatów vendingowych itp. Również w przedszkolach dostrzega się problem z dietą. Żywienie dzieci opiera się w dużej mierze na cukrze i pochodnych cukru. To spory problem, wbrew pozorom nie tkwi wyłącznie w słodyczach. Jedzenie nawet niewielkich ilości wysoko przetworzonej żywności może powodować szereg problemów zdrowotnych, gastrycznych objawiających się podobnie do grzybicy. Część problemów to nic innego jak przerost candidy albidans spowodowany nie czym innym jak nadmiarem cukru w diecie. Częstym przewinieniem rodziców jest równoważenie cukru słodkimi jogurtami, czy serkami, nabiałem. Mimo że powszechnie mówi się dobrze o wyrobach nabiałowych to nie każdy jogurt ma w sobie dobre bakterie i odbudowuje florę bakteryjną. Słodzone serki homogenizowane i jogurty działają dokładnie przeciwnie. By zadbać o przewód pokarmowy winniśmy sięgać po kefir, zsiadłe mleko itp. bez dodatków, zwłaszcza słodkich.
Nadmiar cukrów w diecie to zły pomysł – powie to każdy, bez względu na stan wiedzy medycznej, ponieważ wszędzie się o tym mówi. Cukry powodują nie tylko zwiększone odkładanie tkanki tłuszczowej w organizmie. Mogą powodować także szereg schorzeń metabolicznych, między innymi cukrzycę albo… grzybicę. Jeśli organizm jest “przecukrzony”, wówczas stwarza doskonałe warunki rozwoju grzyba i wystarczy minimalny z nim kontakt (jak choćby siadanie na desce klozetowej w pracy) i możemy zafundować sobie grzybicę. Zminimalizowanie ilości cukrów wprowadzanych do organizmu (niekoniecznie musi to być doszczętna eliminacja) spowoduje, że grzyby nie będą miały warunków żeby się u nas namnażać. W związku z tym nawet po kontakcie z zakażoną deską klozetową być może wcale się nie zarazimy. Aby wyhodować drożdże, musimy stworzyć grzybom odpowiednią mieszankę cukru z wodą – to samo dzieje się w naszym organizmie, nie trzeba długo czekać. Pamiętajmy, że grzybica nie powinna przyjść do nas nie zachęcona!